Waarom Zoveel Reizen? / Why Travel So Much?
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
24 April 2015 | Noorwegen, Kristiansand
ENGLISH BELOW
Daar zit ik dan op mijn balkonnetje in de zon lekker te genieten van een kop thee. Net drie mensen van de basis uitgezwaaid die naar een weekend voor eindexamenleerlingen hier in Noorwegen gaan. Heerlijk om zelf niet direct weer weg te gaan nadat ik afgelopen dinsdag terug ben gekomen uit Nederland, maar wat tijd te hebben om bij te komen op het plekje wat ik de afgelopen maanden 'thuis' ben gaan noemen.
Een tijdje terug kreeg ik de vraag waarom we zoveel reizen en niet simpelweg investeren in onze directe omgeving, dat kost immers minder geld en daar is ook veel behoefte aan help. Een legitieme vraag.
Deze vraag zette me aan het denken, waarom doen we het eigenlijk op deze manier?
Omdat we een 'drang' hebben om te reizen? Zeker, YWAM-ers krijgen vaak de kriebels als ze te lang op één plek zijn, maar dat is niet de belangrijkste reden.
Omdat het meer uitdaging geeft om in een andere cultuur te helpen? Ik denk dat het vaak een grotere uitdaging is om in onze eigen cultuur uit te stappen; de buitenlandse vrijwilligers hebben een streepje voor (ze kwamen immers van verder weg en hebben dus al meer moeite gedaan om er überhaupt te komen) en van hen wordt toch al niet verwacht dat ze in de culturele box van de nieuwe cultuur passen.
Is het dan omdat we liever die uitdaging uit de weg gaan? Ook hierop durf ik zonder twijfel nee te zeggen; we doen ook veel projecten en trainingen in het land waar we wonen.
Waarom reizen we dan? Waarom gebruiken we geld voor deze reizen waarvoor we moeten vertrouwen dat God zal voorzien? Waarom komt het geld wat we nodig hebben ook (bijna) altijd bij elkaar (via normale of bizarre wegen)?
Ik denk dat het is omdat we niet alleen deel uitmaken van onze eigen land met onze eigen cultuur, maar omdat we ook een onderdeel van de wereld zijn. Elke cultuur heeft goede en mindere goede aspecten, gave inzichten over God en hoe onze wereld in elkaar steekt, maar ook dingen die niet waar of goed zijn. Hoe langer ik uit mijn eigen cultuur weg ben en mij constant in een andere cultuur bevind, hoe meer ik dit zie. Wanneer we in onze eigen cultuur zijn, zijn er zoveel dingen die simpelweg op een bepaalde manier gaan en vaak denken we er niet over na dat ze op een andere manier zouden kunnen (of die manier nou beter is of niet!). In de Bijbel staat er “Zoals diamant diamant slijpt, zo slijpt de ene mens de ander”. Zo zou ik daarnaast ook zeggen “Zoals diamant diamant slijpt, zo slijpt de ene cultuur de andere”.
Dat is (één van de redenen) waarom ik als Nederlandse in Noorwegen woon en werk en vanuit Noorwegen naar allerlei verschillende plekken reis. En dat is waarom ik net zo goed hoop dat mensen uit andere culturen naar mijn land (of dat nou Noorwegen of Nederland is op het moment ^^) komen om te helpen; omdat we een stuk rijker zijn als we niet alleen een wereld zijn samen, maar ook als een wereld samen leven! Als we als een wereld samen leven, kunnen we samen de wereld een betere plek maken.
Dat is waarom ik samen met twee anderen uit Noorwegen net drie weken in Nederland ben geweest om daar te vertellen over de vette dingen die God doet in de wereld; omdat voor een team uit Noorwegen in Nederland deuren opengaan die voor een Nederlands team niet opengaan, waarna vervolgens de mensen die in hun eigen omgeving werken verder kunnen vanuit die nieuwe mogelijkheden. Zo waren we de eerste gastsprekers op een middelbare school waar de opstartende basis van Jeugd met een Opdracht in de omgeving al een tijd voor aan het bidden is voor mogelijkheden om te investeren in de jongeren daar!
Dat is waarom ik maandag weer naar Vilnius, Litouwen ga om ook daar te helpen om een netwerk op te bouwen van Christenen uit Litouwen en andere landen, zodat we samen kunnen staan en Litouwen stukje bij beetje een betere plek kunnen maken! Ook al moet ik nog steeds vertrouwen dat God zal voorzien voor genoeg geld om daadwerkelijk te gaan maandag; ik geloof dat we zoveel meer kunnen bereiken als we cross-cultureel samen werken, het grotere plaatje zien en het aandurven om de wereld kleiner te maken door samen te werken met mensen over de hele wereld.
En natuurlijk vind ik het ook heerlijk om te reizen en is het een absoluut voorrecht om te kunnen reizen voor het werk wat ik doe door de mentale en financiële steun van mensen die op een heel praktische manier zeggen “Ik wil dat jij kunt blijven doen wat je doet”. Maar soms is het ook heerlijk om even niet te hoeven, even lekker op mijn balkon in de zon te zitten en te genieten van het feit dat ik een plek heb die ik 'thuis' kan noemen.
En daarna? Dan ga ik er weer voor, want er zijn nog zoveel plekken waar dingen niet gaan zoals God ze had bedoeld en waar ik iets kan bijdragen. Al is het maar een glimlach of een goed gesprek met iemand die eenzaam is op straat in Vilnius, want voor diegene maakt het een verschil dat ik reis en dat ik probeer om de wereld stukje bij beetje een betere plek te maken.
De wereld veranderen is een erg groot doel, maar de wereld is opgebouwd uit individuen en een invloed hebben op de buurman, een vriend, een collega of simpelweg iemand die in de buurt is waardoor hij of zij bemoedigd of geïnspireerd wordt, dat kunnen we allemaal.
Stel je eens voor hoe de wereld verandert als er meer en meer mensen vanuit die houding leven!
Ik neem de uitdaging aan om de wereld een betere plek te maken en dan maakt het niet uit waar ik daarvoor ook maar heen moet reizen of waar ik dan ook maar moet blijven om dat voor elkaar te krijgen.
Daarom reis ik zoveel; omdat het mijn manier is om niet alleen maar te investeren in mijn directe omgeving, maar ook in plekken en mensen over de hele wereld!
Here I am, sitting on my balcony on a sun-filled spring morning while enjoying my cup of tea. I just said goodbye to three people from base who are going to a weekend for Senior-year students here in Norway. It's surprisingly nice to be able to not have to leave again immediately after returning last Tuesday from the Netherlands, but to have some time to relax in the place that I've started calling 'home' during the past couple months.
A while ago I was asked why we travel so much and not simply invest more in our immediate surroundings, after all that costs less money and there is also a lot of need for help. A legit question.
This question made me think, why do we actually do things this way?
Is it because we have this urge to travel? Definitely, YWAM-ers do often get nervous when they stay in one place too long, but that is definitely not the most important reason.
Is it because it is more challenging to help in another culture? I think often it is more of a challenge to step out in our own culture; the foreign volunteers already have a head-start (they after all came from farther away and therefore already took more effort to come in the first place) and they are not expected to fit the cultural box of the new culture anyways.
Is it because we rather don't take that challenge? Without any doubt I dare to say no to this question as well; we also have many projects and trainings in the nations where we live.
So why do we travel? Why do we use money for these trips and have to trust every time that God will provide? Why does the money that we need (almost) always come together (in expected and unexpected ways)?
I think it is because we are not just part of our own nation with our own culture, but because we are also part of the world. Every culture has good and less good aspects, cool insights about God and how our world functions, but also things that aren't true or good. The longer I am gone out of my own culture and living constantly in a culture that is not my own, the more I realize this. When we are in our own culture many things simply happen in a specific way and we don't really consider that they could be done differently (whether that other way is a good way or not!). In the Bible it says “Like diamond shapes diamond, in the same way one human shapes another”. I would in the same way say “Like diamond shapes diamond, in the same way one culture shapes another”.
That is (one of the reasons) why I live and work in Norway as a Dutch person and travel all over the place out from Norway. And that is why I hope just as much that people from other cultures will come to my nation (whether that is Norway or the Netherlands at the moment ^^) to help; because we are a lot richer when we are not just being a world together, but actually live together as a world! When we live together as a world, we can together make the world a better place.
That is why I just went to the Netherlands for three weeks together with two others from Norway to share about the cool things God is doing in the world; because doors get opened in the Netherlands for a team from Norway that don't open for a Dutch team, and as a result the people that are working in their own environment can continue with these new opportunities. For example we were the first guest speakers on a junior high school for which the pioneering base of YWAM in the area has been praying for opportunities to invest in the young people there!
That is why I will travel again to Vilnius, Lithuania on Monday to help build a network there as well of Christians from Lithuania and other nations, to stand together and make Lithuania bit by bit a better place! Even though I still have to trust that God will provide for enough money to actually leave on Monday; I believe that we can achieve so much more when we work together cross-culturally, when we see the bigger picture and when we dare to make the world smaller by working together with people from all over the world.
Of course I love traveling and it absolutely is a privilege to be able to travel for the work I do because of the mental and financial support of people who very practically say “I want you to continue doing what you are doing”. But once in a while it's also really nice to not have to, to be able to simply sit on my balcony and enjoy the sun and the fact that I have a place that I can call 'home'.
And after that? Then I'll go for it again, because there are so much more places where things aren't the way God intended them to be and where I can contribute something. Even if it is only a smile or a good conversation with a person that feels lonely on the streets of Vilnius, because for that person it makes a difference that I travel and try to make the world a better place, bit by bit.
Changing the world is a big aim, but the world is build up out of individuals and having an impact on the neighbor, a friend, a co-worker or simply someone who is around us which encourages or inspires him or her, that is something we can all do.
Just imagine how the world changes when more and more people live out of that attitude!
I take the challenge to make the world a better place, no matter where I need to travel or where I need to stay to make it happen!
That's why I travel so much; because it is my way of not just investing in my own nation but also in places and people all over the world!
Daar zit ik dan op mijn balkonnetje in de zon lekker te genieten van een kop thee. Net drie mensen van de basis uitgezwaaid die naar een weekend voor eindexamenleerlingen hier in Noorwegen gaan. Heerlijk om zelf niet direct weer weg te gaan nadat ik afgelopen dinsdag terug ben gekomen uit Nederland, maar wat tijd te hebben om bij te komen op het plekje wat ik de afgelopen maanden 'thuis' ben gaan noemen.
Een tijdje terug kreeg ik de vraag waarom we zoveel reizen en niet simpelweg investeren in onze directe omgeving, dat kost immers minder geld en daar is ook veel behoefte aan help. Een legitieme vraag.
Deze vraag zette me aan het denken, waarom doen we het eigenlijk op deze manier?
Omdat we een 'drang' hebben om te reizen? Zeker, YWAM-ers krijgen vaak de kriebels als ze te lang op één plek zijn, maar dat is niet de belangrijkste reden.
Omdat het meer uitdaging geeft om in een andere cultuur te helpen? Ik denk dat het vaak een grotere uitdaging is om in onze eigen cultuur uit te stappen; de buitenlandse vrijwilligers hebben een streepje voor (ze kwamen immers van verder weg en hebben dus al meer moeite gedaan om er überhaupt te komen) en van hen wordt toch al niet verwacht dat ze in de culturele box van de nieuwe cultuur passen.
Is het dan omdat we liever die uitdaging uit de weg gaan? Ook hierop durf ik zonder twijfel nee te zeggen; we doen ook veel projecten en trainingen in het land waar we wonen.
Waarom reizen we dan? Waarom gebruiken we geld voor deze reizen waarvoor we moeten vertrouwen dat God zal voorzien? Waarom komt het geld wat we nodig hebben ook (bijna) altijd bij elkaar (via normale of bizarre wegen)?
Ik denk dat het is omdat we niet alleen deel uitmaken van onze eigen land met onze eigen cultuur, maar omdat we ook een onderdeel van de wereld zijn. Elke cultuur heeft goede en mindere goede aspecten, gave inzichten over God en hoe onze wereld in elkaar steekt, maar ook dingen die niet waar of goed zijn. Hoe langer ik uit mijn eigen cultuur weg ben en mij constant in een andere cultuur bevind, hoe meer ik dit zie. Wanneer we in onze eigen cultuur zijn, zijn er zoveel dingen die simpelweg op een bepaalde manier gaan en vaak denken we er niet over na dat ze op een andere manier zouden kunnen (of die manier nou beter is of niet!). In de Bijbel staat er “Zoals diamant diamant slijpt, zo slijpt de ene mens de ander”. Zo zou ik daarnaast ook zeggen “Zoals diamant diamant slijpt, zo slijpt de ene cultuur de andere”.
Dat is (één van de redenen) waarom ik als Nederlandse in Noorwegen woon en werk en vanuit Noorwegen naar allerlei verschillende plekken reis. En dat is waarom ik net zo goed hoop dat mensen uit andere culturen naar mijn land (of dat nou Noorwegen of Nederland is op het moment ^^) komen om te helpen; omdat we een stuk rijker zijn als we niet alleen een wereld zijn samen, maar ook als een wereld samen leven! Als we als een wereld samen leven, kunnen we samen de wereld een betere plek maken.
Dat is waarom ik samen met twee anderen uit Noorwegen net drie weken in Nederland ben geweest om daar te vertellen over de vette dingen die God doet in de wereld; omdat voor een team uit Noorwegen in Nederland deuren opengaan die voor een Nederlands team niet opengaan, waarna vervolgens de mensen die in hun eigen omgeving werken verder kunnen vanuit die nieuwe mogelijkheden. Zo waren we de eerste gastsprekers op een middelbare school waar de opstartende basis van Jeugd met een Opdracht in de omgeving al een tijd voor aan het bidden is voor mogelijkheden om te investeren in de jongeren daar!
Dat is waarom ik maandag weer naar Vilnius, Litouwen ga om ook daar te helpen om een netwerk op te bouwen van Christenen uit Litouwen en andere landen, zodat we samen kunnen staan en Litouwen stukje bij beetje een betere plek kunnen maken! Ook al moet ik nog steeds vertrouwen dat God zal voorzien voor genoeg geld om daadwerkelijk te gaan maandag; ik geloof dat we zoveel meer kunnen bereiken als we cross-cultureel samen werken, het grotere plaatje zien en het aandurven om de wereld kleiner te maken door samen te werken met mensen over de hele wereld.
En natuurlijk vind ik het ook heerlijk om te reizen en is het een absoluut voorrecht om te kunnen reizen voor het werk wat ik doe door de mentale en financiële steun van mensen die op een heel praktische manier zeggen “Ik wil dat jij kunt blijven doen wat je doet”. Maar soms is het ook heerlijk om even niet te hoeven, even lekker op mijn balkon in de zon te zitten en te genieten van het feit dat ik een plek heb die ik 'thuis' kan noemen.
En daarna? Dan ga ik er weer voor, want er zijn nog zoveel plekken waar dingen niet gaan zoals God ze had bedoeld en waar ik iets kan bijdragen. Al is het maar een glimlach of een goed gesprek met iemand die eenzaam is op straat in Vilnius, want voor diegene maakt het een verschil dat ik reis en dat ik probeer om de wereld stukje bij beetje een betere plek te maken.
De wereld veranderen is een erg groot doel, maar de wereld is opgebouwd uit individuen en een invloed hebben op de buurman, een vriend, een collega of simpelweg iemand die in de buurt is waardoor hij of zij bemoedigd of geïnspireerd wordt, dat kunnen we allemaal.
Stel je eens voor hoe de wereld verandert als er meer en meer mensen vanuit die houding leven!
Ik neem de uitdaging aan om de wereld een betere plek te maken en dan maakt het niet uit waar ik daarvoor ook maar heen moet reizen of waar ik dan ook maar moet blijven om dat voor elkaar te krijgen.
Daarom reis ik zoveel; omdat het mijn manier is om niet alleen maar te investeren in mijn directe omgeving, maar ook in plekken en mensen over de hele wereld!
Here I am, sitting on my balcony on a sun-filled spring morning while enjoying my cup of tea. I just said goodbye to three people from base who are going to a weekend for Senior-year students here in Norway. It's surprisingly nice to be able to not have to leave again immediately after returning last Tuesday from the Netherlands, but to have some time to relax in the place that I've started calling 'home' during the past couple months.
A while ago I was asked why we travel so much and not simply invest more in our immediate surroundings, after all that costs less money and there is also a lot of need for help. A legit question.
This question made me think, why do we actually do things this way?
Is it because we have this urge to travel? Definitely, YWAM-ers do often get nervous when they stay in one place too long, but that is definitely not the most important reason.
Is it because it is more challenging to help in another culture? I think often it is more of a challenge to step out in our own culture; the foreign volunteers already have a head-start (they after all came from farther away and therefore already took more effort to come in the first place) and they are not expected to fit the cultural box of the new culture anyways.
Is it because we rather don't take that challenge? Without any doubt I dare to say no to this question as well; we also have many projects and trainings in the nations where we live.
So why do we travel? Why do we use money for these trips and have to trust every time that God will provide? Why does the money that we need (almost) always come together (in expected and unexpected ways)?
I think it is because we are not just part of our own nation with our own culture, but because we are also part of the world. Every culture has good and less good aspects, cool insights about God and how our world functions, but also things that aren't true or good. The longer I am gone out of my own culture and living constantly in a culture that is not my own, the more I realize this. When we are in our own culture many things simply happen in a specific way and we don't really consider that they could be done differently (whether that other way is a good way or not!). In the Bible it says “Like diamond shapes diamond, in the same way one human shapes another”. I would in the same way say “Like diamond shapes diamond, in the same way one culture shapes another”.
That is (one of the reasons) why I live and work in Norway as a Dutch person and travel all over the place out from Norway. And that is why I hope just as much that people from other cultures will come to my nation (whether that is Norway or the Netherlands at the moment ^^) to help; because we are a lot richer when we are not just being a world together, but actually live together as a world! When we live together as a world, we can together make the world a better place.
That is why I just went to the Netherlands for three weeks together with two others from Norway to share about the cool things God is doing in the world; because doors get opened in the Netherlands for a team from Norway that don't open for a Dutch team, and as a result the people that are working in their own environment can continue with these new opportunities. For example we were the first guest speakers on a junior high school for which the pioneering base of YWAM in the area has been praying for opportunities to invest in the young people there!
That is why I will travel again to Vilnius, Lithuania on Monday to help build a network there as well of Christians from Lithuania and other nations, to stand together and make Lithuania bit by bit a better place! Even though I still have to trust that God will provide for enough money to actually leave on Monday; I believe that we can achieve so much more when we work together cross-culturally, when we see the bigger picture and when we dare to make the world smaller by working together with people from all over the world.
Of course I love traveling and it absolutely is a privilege to be able to travel for the work I do because of the mental and financial support of people who very practically say “I want you to continue doing what you are doing”. But once in a while it's also really nice to not have to, to be able to simply sit on my balcony and enjoy the sun and the fact that I have a place that I can call 'home'.
And after that? Then I'll go for it again, because there are so much more places where things aren't the way God intended them to be and where I can contribute something. Even if it is only a smile or a good conversation with a person that feels lonely on the streets of Vilnius, because for that person it makes a difference that I travel and try to make the world a better place, bit by bit.
Changing the world is a big aim, but the world is build up out of individuals and having an impact on the neighbor, a friend, a co-worker or simply someone who is around us which encourages or inspires him or her, that is something we can all do.
Just imagine how the world changes when more and more people live out of that attitude!
I take the challenge to make the world a better place, no matter where I need to travel or where I need to stay to make it happen!
That's why I travel so much; because it is my way of not just investing in my own nation but also in places and people all over the world!
-
25 April 2015 - 19:29
Heidi:
Wat een bijzonder werk doe je toch Rieneke, wat is het ook mooi om te zien hoe jij je ontwikkeld hebt in de afgelopen jaren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
