Departure getting closer!
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
16 Januari 2014 | Nederland, Zwolle
FOR ENGLISH LOOK BELOW
Hallo allemaal!
Over precies een maand begint mijn BSN, het blijft een ontzettend raar idee. Ik heb inmiddels gedetailleerdere reisplannen, maar er is afgelopen tijd niet heel veel groots gebeurd.
Allereerst heb ik overlegd op werk dat vrijdag 24 januari 2014 mijn laatste werkdag zal zijn bij VanDijk.nl. Een heel bizar idee, ik heb dan 7,5 maand fulltime gewerkt en na volgende week vrijdag ineens niet meer. Gelukkig blijft er echter genoeg over om te doen in die tijd!
Afgelopen week heb ik namelijk te horen gekregen, dat er voor de outreach locaties gedacht wordt aan een van de volgende landen: Nepal, Tanzania en Thailand. Supervet natuurlijk, alleen.... dit betekent dat ik nog vaccinaties moet hebben en extra geld nodig heb (de terugreis gaat namelijk niet via Noorwegen, maar vanaf de outreachlocatie!). Gelukkig is het op het moment vrij rustig op werk dus ik heb kunnen uitzoeken hoeveel vaccinaties ik nog nodig heb en hiervoor ga ik binnenkort een afspraak maken.
Dit brengt mij bij wat ik de komende tijd nog echt voor de reis zelf moet doen. Als ik het op een rijtje zet, klinkt het vrij weinig; mijn reis naar Noorwegen regelen, vaccinaties en de reisverzekering regelen.
Maar wat ik nog wil doen voor mijn reis, is veel meer. Nog met zo veel mogelijk mensen afspreken (afgelopen week heb ik elke avond met vrienden afgesproken), langs mijn oma's en opa, lenzen regelen, mijn steunzooltjes moeten vervangen worden, controleren of ik de benodigde spullen voor de reis heb of dat ik nog iets moet aanschaffen, liefst ook nog wat tijd om tot rust te komen en thuis bij mijn ouders en broertjes en zusje zijn en ga zo maar door. Alles wat je normaal gesproken gedurende een half jaar doet (tandarts, kapper etc), moet nu allemaal in een keer. Het wordt in ieder geval dus nog een lekker drukke tijd!
Het begint inmiddels behoorlijk door te dringen dat ik over vier weken als het goed is, onderweg ben naar Noorwegen. Weer weg voor een half jaar.. Ik heb er echt wel zin in, maar de laatste tijd overheerst de stress lichtelijk. Weer een lange tijd weg, met vreemde mensen, vreemde culturen en geen mensen die mijn moedertaal spreken of mijn cultuur snappen (in tegenstelling tot op dts..). Het wordt vast allemaal super, maar dat zie ik op dit moment nog niet. Gelukkig heb ik voorlopig nog voldoende besteding van mijn tijd zodat ik daar niet echt over na kan denken, haha.
Ik merk dat het ook erg makkelijk is om bezig te blijven; ik werk, spreek af met mensen en slaap (praktisch mijn dagindeling). Dan hoef ik immers niet na te denken over het feit dat ik over een maand iedereen hier weer moet loslaten, maar moet afwachten hoe het allemaal in Noorwegen gaat zijn en de mentale omschakeling die bij een reis als deze komt kijken. Als ik nuchter redeneer, is het meer van hetzelfde met mijn dts, maar emotioneel is het zo anders.
- Naar DTS ging ik, omdat ik nog niet wist wat ik met mijn leven wilde, ik wilde graag weg uit Nederland en was stiekem best wel een beetje klaar met alles hier. Nu ga ik, omdat ontwikkelings- en zendingswerk misschien wel mijn toekomst is, met oog op wat ik hierna wil gaan doen.
- Tijdens DTS heb ik ontdekt dat ik behoorlijk wat gevoelens mooi wegstop. Het is beter en makkelijker voor relaties en mezelf om deze te uiten, maar dat betekent ook dat je gehechter raakt aan mensen die ik nu allemaal veel meer ga missen.
- Voor DTS had ik nog geen verwachtingen en dat werd supergaaf. Nu heb ik echter de ervaring met een superleuke groep mensen, gave ervaringen en een goede tijd. Wat nou als ik door deze ervaring, te hoge verwachtingen heb van BSN en het straks tegenvalt? Ook dat is iets waar ik liever nog niet bij stil sta.
Daarnaast is het een behoorlijke omschakeling. Vorig jaar de omschakeling naar het leven met meerdere culturen en leeftijdsgenoten, vervolgens ineens weer terug bij mijn ouders in huis (waar ik wat iedereen ook probeert, toch echt gewoon kind blijf :P) zonder zoveel leeftijdsgenoten om me heen en fulltime werken en nu weer naar het samenleven in een gemeenschap die allemaal dicht bij elkaar wonen en waar ik weer geacht word echt volwassen te zijn. Vooral nu mijn vertrek ineens heel dichtbij voelt, grijpt me alles soms best aan en kan ik er ontzettend tegen opzien om te gaan. Toch weet ik dat het een goede keus is, een keus voor mijn toekomst waarin ik meer ga leren en meer zal weten over mijn verdere stappen na bsn.
Ik hoop dat dit jullie een beetje inzicht geeft in waar ik nu mee bezig ben enzo. Dat was het weer even voor nu, vlak voor ik vertrek horen jullie weer van mij!
Hey everyone!
In exactly a month my bsn will start, it's still a weird idea. My travelplans are more detailled, but not too much important happened lately.
First of all, I agreed with my work that friday the 24th of January will be my last workingday at VanDijk.nl. A bizar idea, I have been working fulltime for 7,5 months and after next friday I won't be working anymore at all. Luckily there is more than enough still to do!
Last week I heard that our outreachlocations will probably be one of the following: Nepal, Tanzania or Thailand. Which is awesome ofcourse, but..... it means I have to get some vaccinations done before my departure and I'll need more money (return is from our outreachlocation and not from Norway). Luckily since work isn't too busy at the moment, I have been able to look up what shots exactly I'll need and I'll be planning my appointment to get them soon.
Which brings me to the next part, what I still have to do for my actual trip. When I list them, it isn't too much: arrange my travel to Norway, get my shots and look into my travel insurance.
But what I want to do before my trip, is much more. Meet with as much people as possible (last week I saw friends every night), see my grandparents, get my new contactlenses, see if there's anything else I need for my trip and buy it somehow, and hopefully get some time to rest too and to spend time with my family and you can keep going with this list.. Everything you would normally do in six months (dentist, hairdresser, etcetera), has to fit into a month or so! It's going to be an intens time for sure.
I'm starting to realise that I'll be travelling to Norway in about four weeks. Gone for another five months.. I am looking forward to it, but lately stress has been ruling my feelings. Gone for a long time, with strange people, strange cultures and no one who speaks my motherlanguage or knows my culture (not like last time, where I had my Dutchies around). I'm sure it will be great but I'm not able to see that right now. Luckily I have enought stuff to do to keep myself busy, haha.
It's easy to keep doing things; I work, meet up with friends and sleep (that's practically everything I do). When I'm busy, there's no time left to think about letting go of everyone again, about wait and see how things will go in Norway and about the mental switch a trip like this one aquires. Just by reasoning, this trip is not so different from my last one, but emotionally it's totally different!
- I went to DTS because I didn't know what to do with my life, I wanted to get away from the Netherlands and I was quite done with everything here. Now I'm going, because I can actually picture myself doing missions and developmentwork, with an eye on the future.
- During DTS I found out that I was hiding quite some feelings. It's better and easier in relationships and for myself to show them again, but it also means you're getting more attached to people and that I will really miss everyone!
- Going to DTS I didn't have any expectations, and it was great! Now on the other hand, I have the experience with great people, cool experiences and a real good time. What if this experience will leave me with too high expectations for BSN and it will be a great disappointment? That's another thing, I'd rather not think about yet...
Besides all that, it's a huge switch. Last year I switched to living with multiple cultures and peers, then suddenly back to my parents at home (where I stay a child, whatever everyone tries) without that many peers around and with a fulltime job, and now back to living in a community where you live real close to each other in a place where I am supposed to act and be grown up. Especially with my departure coming closer, everything seems bigger and I have a hard time looking forward to go. I do know though, that this is the right decision, a decision for my future where I will learn more and know more about my next steps after bsn.
I hope all of this gave you all some insight in what I'm doing at the moment. This is it for now, you'll hear more from me just before my departure!
Hallo allemaal!
Over precies een maand begint mijn BSN, het blijft een ontzettend raar idee. Ik heb inmiddels gedetailleerdere reisplannen, maar er is afgelopen tijd niet heel veel groots gebeurd.
Allereerst heb ik overlegd op werk dat vrijdag 24 januari 2014 mijn laatste werkdag zal zijn bij VanDijk.nl. Een heel bizar idee, ik heb dan 7,5 maand fulltime gewerkt en na volgende week vrijdag ineens niet meer. Gelukkig blijft er echter genoeg over om te doen in die tijd!
Afgelopen week heb ik namelijk te horen gekregen, dat er voor de outreach locaties gedacht wordt aan een van de volgende landen: Nepal, Tanzania en Thailand. Supervet natuurlijk, alleen.... dit betekent dat ik nog vaccinaties moet hebben en extra geld nodig heb (de terugreis gaat namelijk niet via Noorwegen, maar vanaf de outreachlocatie!). Gelukkig is het op het moment vrij rustig op werk dus ik heb kunnen uitzoeken hoeveel vaccinaties ik nog nodig heb en hiervoor ga ik binnenkort een afspraak maken.
Dit brengt mij bij wat ik de komende tijd nog echt voor de reis zelf moet doen. Als ik het op een rijtje zet, klinkt het vrij weinig; mijn reis naar Noorwegen regelen, vaccinaties en de reisverzekering regelen.
Maar wat ik nog wil doen voor mijn reis, is veel meer. Nog met zo veel mogelijk mensen afspreken (afgelopen week heb ik elke avond met vrienden afgesproken), langs mijn oma's en opa, lenzen regelen, mijn steunzooltjes moeten vervangen worden, controleren of ik de benodigde spullen voor de reis heb of dat ik nog iets moet aanschaffen, liefst ook nog wat tijd om tot rust te komen en thuis bij mijn ouders en broertjes en zusje zijn en ga zo maar door. Alles wat je normaal gesproken gedurende een half jaar doet (tandarts, kapper etc), moet nu allemaal in een keer. Het wordt in ieder geval dus nog een lekker drukke tijd!
Het begint inmiddels behoorlijk door te dringen dat ik over vier weken als het goed is, onderweg ben naar Noorwegen. Weer weg voor een half jaar.. Ik heb er echt wel zin in, maar de laatste tijd overheerst de stress lichtelijk. Weer een lange tijd weg, met vreemde mensen, vreemde culturen en geen mensen die mijn moedertaal spreken of mijn cultuur snappen (in tegenstelling tot op dts..). Het wordt vast allemaal super, maar dat zie ik op dit moment nog niet. Gelukkig heb ik voorlopig nog voldoende besteding van mijn tijd zodat ik daar niet echt over na kan denken, haha.
Ik merk dat het ook erg makkelijk is om bezig te blijven; ik werk, spreek af met mensen en slaap (praktisch mijn dagindeling). Dan hoef ik immers niet na te denken over het feit dat ik over een maand iedereen hier weer moet loslaten, maar moet afwachten hoe het allemaal in Noorwegen gaat zijn en de mentale omschakeling die bij een reis als deze komt kijken. Als ik nuchter redeneer, is het meer van hetzelfde met mijn dts, maar emotioneel is het zo anders.
- Naar DTS ging ik, omdat ik nog niet wist wat ik met mijn leven wilde, ik wilde graag weg uit Nederland en was stiekem best wel een beetje klaar met alles hier. Nu ga ik, omdat ontwikkelings- en zendingswerk misschien wel mijn toekomst is, met oog op wat ik hierna wil gaan doen.
- Tijdens DTS heb ik ontdekt dat ik behoorlijk wat gevoelens mooi wegstop. Het is beter en makkelijker voor relaties en mezelf om deze te uiten, maar dat betekent ook dat je gehechter raakt aan mensen die ik nu allemaal veel meer ga missen.
- Voor DTS had ik nog geen verwachtingen en dat werd supergaaf. Nu heb ik echter de ervaring met een superleuke groep mensen, gave ervaringen en een goede tijd. Wat nou als ik door deze ervaring, te hoge verwachtingen heb van BSN en het straks tegenvalt? Ook dat is iets waar ik liever nog niet bij stil sta.
Daarnaast is het een behoorlijke omschakeling. Vorig jaar de omschakeling naar het leven met meerdere culturen en leeftijdsgenoten, vervolgens ineens weer terug bij mijn ouders in huis (waar ik wat iedereen ook probeert, toch echt gewoon kind blijf :P) zonder zoveel leeftijdsgenoten om me heen en fulltime werken en nu weer naar het samenleven in een gemeenschap die allemaal dicht bij elkaar wonen en waar ik weer geacht word echt volwassen te zijn. Vooral nu mijn vertrek ineens heel dichtbij voelt, grijpt me alles soms best aan en kan ik er ontzettend tegen opzien om te gaan. Toch weet ik dat het een goede keus is, een keus voor mijn toekomst waarin ik meer ga leren en meer zal weten over mijn verdere stappen na bsn.
Ik hoop dat dit jullie een beetje inzicht geeft in waar ik nu mee bezig ben enzo. Dat was het weer even voor nu, vlak voor ik vertrek horen jullie weer van mij!
Hey everyone!
In exactly a month my bsn will start, it's still a weird idea. My travelplans are more detailled, but not too much important happened lately.
First of all, I agreed with my work that friday the 24th of January will be my last workingday at VanDijk.nl. A bizar idea, I have been working fulltime for 7,5 months and after next friday I won't be working anymore at all. Luckily there is more than enough still to do!
Last week I heard that our outreachlocations will probably be one of the following: Nepal, Tanzania or Thailand. Which is awesome ofcourse, but..... it means I have to get some vaccinations done before my departure and I'll need more money (return is from our outreachlocation and not from Norway). Luckily since work isn't too busy at the moment, I have been able to look up what shots exactly I'll need and I'll be planning my appointment to get them soon.
Which brings me to the next part, what I still have to do for my actual trip. When I list them, it isn't too much: arrange my travel to Norway, get my shots and look into my travel insurance.
But what I want to do before my trip, is much more. Meet with as much people as possible (last week I saw friends every night), see my grandparents, get my new contactlenses, see if there's anything else I need for my trip and buy it somehow, and hopefully get some time to rest too and to spend time with my family and you can keep going with this list.. Everything you would normally do in six months (dentist, hairdresser, etcetera), has to fit into a month or so! It's going to be an intens time for sure.
I'm starting to realise that I'll be travelling to Norway in about four weeks. Gone for another five months.. I am looking forward to it, but lately stress has been ruling my feelings. Gone for a long time, with strange people, strange cultures and no one who speaks my motherlanguage or knows my culture (not like last time, where I had my Dutchies around). I'm sure it will be great but I'm not able to see that right now. Luckily I have enought stuff to do to keep myself busy, haha.
It's easy to keep doing things; I work, meet up with friends and sleep (that's practically everything I do). When I'm busy, there's no time left to think about letting go of everyone again, about wait and see how things will go in Norway and about the mental switch a trip like this one aquires. Just by reasoning, this trip is not so different from my last one, but emotionally it's totally different!
- I went to DTS because I didn't know what to do with my life, I wanted to get away from the Netherlands and I was quite done with everything here. Now I'm going, because I can actually picture myself doing missions and developmentwork, with an eye on the future.
- During DTS I found out that I was hiding quite some feelings. It's better and easier in relationships and for myself to show them again, but it also means you're getting more attached to people and that I will really miss everyone!
- Going to DTS I didn't have any expectations, and it was great! Now on the other hand, I have the experience with great people, cool experiences and a real good time. What if this experience will leave me with too high expectations for BSN and it will be a great disappointment? That's another thing, I'd rather not think about yet...
Besides all that, it's a huge switch. Last year I switched to living with multiple cultures and peers, then suddenly back to my parents at home (where I stay a child, whatever everyone tries) without that many peers around and with a fulltime job, and now back to living in a community where you live real close to each other in a place where I am supposed to act and be grown up. Especially with my departure coming closer, everything seems bigger and I have a hard time looking forward to go. I do know though, that this is the right decision, a decision for my future where I will learn more and know more about my next steps after bsn.
I hope all of this gave you all some insight in what I'm doing at the moment. This is it for now, you'll hear more from me just before my departure!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
