Terugreis :D
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
22 December 2012 | Verenigde Staten, Madison
Dagdagdaggdagdag! :D
Op dit moment is het 9:54 en dat is jawel! Nederlandse tijd :D:D:D:D:D:D
Als eerste, voor iedereen ik ben dus veilig aangekomen, in principe is dat genoeg om te weten over afgelopen dagen, maar ik zou nog even doorlezen want ik vind het zelf een machtig geniaal verhaal :)
Okay vanaf afgelopen blog, we zijn inderdaad vertrokken vanaf het TC (de basis buiten de stad waar ik woonde) naar het GMC (de basis in Madison zelf). Eenmaal daar aangekomen konden we in de kelder slapen in de gemeenschapsruimte, dus op de banken en de vloer. Gelukkig konden we ergens matrassen vandaan trekken dus we hebben een mega bed gemaakt op de vloer :P Samen met één ander meisje, Liis, waren we de enige van wie de vluchten de volgende morgen nog zouden gaan. Haar vlucht om kwart over acht en mijne om half tien, dus we zouden om half zeven opgehaald worden. Dus de volgende ochtend om kwart voor zes de wekker, toen gingen we kijken naar vluchtinfo en haar vlucht was inmiddels een uur vertraagd, mijne nog steeds op tijd! :) Dus toen zouden we om kwart voor acht opgehaald worden. Helaas kon Paul (degene die ons op zou halen) niet de parkeerplaats en vlakbij het GMC komen dus we moesten twee blokken lopen door 20cm diepe sneeuw met onze koffers :) Stonden we daar buiten te wachten, krijgen we een telefoontje, Paul; ik krijg mijn auto niet uit de sneeuw, dus ik ga iemand bellen met een grotere auto dan kan die jullie ophalen. Dus na een kwartier wachten kwam er eindelijk een pickup truck aan, alles in de truck gestouwd en toen waren we in ieder geval op het vliegveld. Ingecheckd en alles goed, alleen Liis haar vlucht bleek alsnog afgelast te zijn, dus stond ze standby op mijn vlucht. Mijn vlucht zou om half tien gaan, om negen uur boarden. Maar om kwart over negen gebeurde er nog niks.. Dus ik ging kijken maar het informatie bord zei nog steeds op tijd... Om jullie alle tijd te besparen, vier uur laten vertrokken we de lucht in onder andere door te veel sneeuw op de baan, wachten op andere vliegtuigen de "ontijsd" moesten worden, vervolgens moesten wij ontijsd worden en hadden ze halverwege geen vloeistof meer van mijn vliegmaatschappij, dus moesten ze het hele vliegveld afzoeken of een andere maatschappij wat wilde uitlenen en oh had ik al verteld dat mijn vliegtuig niet geannuleerd was om de enige reden dat mijn vliegtuig groter was dan het gemiddelde vliegtuig tussen Chicago en Madison?! Uiteindelijk na al deze dingen in de lucht en aangekomen op Chicago, eerst was ik een beetje chagrijnig over mijn zeven uur layover op Chicago maar daardoor had ik nu nog mooi bijna drie uur om op Chicago te eten en om zes uur mijn vlucht naar Amsterdam te pakken! Daar had ik in totaal een half uur vertraging (het vliegtuig kwam later binnen en weer de ontvriestijd enzo en ondanks de stromende regen daar was ik toen dus echt onderweg naar Nederland :)
Zoals jullie wel weten was het weer in Nederland gisterochtend geweldig, dus toen ik op een gegeven moment uit het raam keek en de persoon achter mij hoorde zeggen dat we al bijna op de grond waren, zag ik ineens tien meter onder het vliegtuig de landingsbaan komen (we dachten dat we nog midden in de wolken zaten, zo dicht was de mist, maar dat zaten we dus praktisch ook :P) toen hebben we nog twintig minuten getaxied en moesten we nog een kwartier wachten bij de terminal omdat er iets niet werkte met de sluis, maar het is dus wel gelukt :)
Toen ik bij de aankomsthal aankwam wachtte me een superverrassing! Anthe, Manouk en Carolien waren ook gekomen om me op te halen, naast mama, Daniël en Puck dus het was echt een superontvangst :) Toen naar huis gereden en dus gister rond het middaguur thuis aangekomen..
Dus voor nu, ik vind het superheerlijk om weer thuis te zijn hoewel het nog steeds voelt alsof ik niet daadwerkelijk hier ben xD vanochtend wakker geworden in mijn eigen bedje en een heerlijke warme goede douche genomen :)
Wat betreft mijn cultuurshock, jep absoluut aanwezig :) Allereerst van Amerikaanse naar Nederlandse cultuur, want dat is toch echt wel een groot verschil en daarnaast van leefgemeenschap en 50 leeftijdsgenoten naar een gezinscultuur met vijf mensen in een huis :) Dus dat is even omschakelen..
Nou dan zijn jullie weer op de hoogte, nu ga ik rennen, boodschappen doen met mama, naar de kapper en dan klaarmaken voor het feest vanavond :) Flexibiliteit? Jep YWAM oefening :D
Op dit moment is het 9:54 en dat is jawel! Nederlandse tijd :D:D:D:D:D:D
Als eerste, voor iedereen ik ben dus veilig aangekomen, in principe is dat genoeg om te weten over afgelopen dagen, maar ik zou nog even doorlezen want ik vind het zelf een machtig geniaal verhaal :)
Okay vanaf afgelopen blog, we zijn inderdaad vertrokken vanaf het TC (de basis buiten de stad waar ik woonde) naar het GMC (de basis in Madison zelf). Eenmaal daar aangekomen konden we in de kelder slapen in de gemeenschapsruimte, dus op de banken en de vloer. Gelukkig konden we ergens matrassen vandaan trekken dus we hebben een mega bed gemaakt op de vloer :P Samen met één ander meisje, Liis, waren we de enige van wie de vluchten de volgende morgen nog zouden gaan. Haar vlucht om kwart over acht en mijne om half tien, dus we zouden om half zeven opgehaald worden. Dus de volgende ochtend om kwart voor zes de wekker, toen gingen we kijken naar vluchtinfo en haar vlucht was inmiddels een uur vertraagd, mijne nog steeds op tijd! :) Dus toen zouden we om kwart voor acht opgehaald worden. Helaas kon Paul (degene die ons op zou halen) niet de parkeerplaats en vlakbij het GMC komen dus we moesten twee blokken lopen door 20cm diepe sneeuw met onze koffers :) Stonden we daar buiten te wachten, krijgen we een telefoontje, Paul; ik krijg mijn auto niet uit de sneeuw, dus ik ga iemand bellen met een grotere auto dan kan die jullie ophalen. Dus na een kwartier wachten kwam er eindelijk een pickup truck aan, alles in de truck gestouwd en toen waren we in ieder geval op het vliegveld. Ingecheckd en alles goed, alleen Liis haar vlucht bleek alsnog afgelast te zijn, dus stond ze standby op mijn vlucht. Mijn vlucht zou om half tien gaan, om negen uur boarden. Maar om kwart over negen gebeurde er nog niks.. Dus ik ging kijken maar het informatie bord zei nog steeds op tijd... Om jullie alle tijd te besparen, vier uur laten vertrokken we de lucht in onder andere door te veel sneeuw op de baan, wachten op andere vliegtuigen de "ontijsd" moesten worden, vervolgens moesten wij ontijsd worden en hadden ze halverwege geen vloeistof meer van mijn vliegmaatschappij, dus moesten ze het hele vliegveld afzoeken of een andere maatschappij wat wilde uitlenen en oh had ik al verteld dat mijn vliegtuig niet geannuleerd was om de enige reden dat mijn vliegtuig groter was dan het gemiddelde vliegtuig tussen Chicago en Madison?! Uiteindelijk na al deze dingen in de lucht en aangekomen op Chicago, eerst was ik een beetje chagrijnig over mijn zeven uur layover op Chicago maar daardoor had ik nu nog mooi bijna drie uur om op Chicago te eten en om zes uur mijn vlucht naar Amsterdam te pakken! Daar had ik in totaal een half uur vertraging (het vliegtuig kwam later binnen en weer de ontvriestijd enzo en ondanks de stromende regen daar was ik toen dus echt onderweg naar Nederland :)
Zoals jullie wel weten was het weer in Nederland gisterochtend geweldig, dus toen ik op een gegeven moment uit het raam keek en de persoon achter mij hoorde zeggen dat we al bijna op de grond waren, zag ik ineens tien meter onder het vliegtuig de landingsbaan komen (we dachten dat we nog midden in de wolken zaten, zo dicht was de mist, maar dat zaten we dus praktisch ook :P) toen hebben we nog twintig minuten getaxied en moesten we nog een kwartier wachten bij de terminal omdat er iets niet werkte met de sluis, maar het is dus wel gelukt :)
Toen ik bij de aankomsthal aankwam wachtte me een superverrassing! Anthe, Manouk en Carolien waren ook gekomen om me op te halen, naast mama, Daniël en Puck dus het was echt een superontvangst :) Toen naar huis gereden en dus gister rond het middaguur thuis aangekomen..
Dus voor nu, ik vind het superheerlijk om weer thuis te zijn hoewel het nog steeds voelt alsof ik niet daadwerkelijk hier ben xD vanochtend wakker geworden in mijn eigen bedje en een heerlijke warme goede douche genomen :)
Wat betreft mijn cultuurshock, jep absoluut aanwezig :) Allereerst van Amerikaanse naar Nederlandse cultuur, want dat is toch echt wel een groot verschil en daarnaast van leefgemeenschap en 50 leeftijdsgenoten naar een gezinscultuur met vijf mensen in een huis :) Dus dat is even omschakelen..
Nou dan zijn jullie weer op de hoogte, nu ga ik rennen, boodschappen doen met mama, naar de kapper en dan klaarmaken voor het feest vanavond :) Flexibiliteit? Jep YWAM oefening :D
-
22 December 2012 - 13:37
Jose Beudeker:
Hoi Rieneke,
Fijn dat je goed aangekomen bent. Een hele gezellige tijd gewenst hier in nederland en een mooi feest. Even genieten van de rust en dan op naar Mexico!
Groetjes Jose -
23 December 2012 - 14:05
Heidi Kattenberg:
Ha Rieneke, wat tof dat je even in Nederland bent! Kan me heel goed voorstellen dat dat flink omschakelen is. Nog veel last gehad van een jetlag?
Geniet van deze tijd :-)!
Liefs,
Heidi -
23 December 2012 - 15:59
Opa De Beer:
Hoi Rieneke,
Wat ben je toch een kanjer.
Gisteren samen met jou de zilveren bruiloft van jou ouders gevierd.
Wat was het toch een gezellig en ontspannen feest.
De gepresenteerde terugblik op die 25 jaar was ook een waardevole toevoeging..
Waarom een kanjer?
Dat is teveel om op te noemen, maar wat ik nu speciaal bedoel is, dat wij nu pas in staat waren om jou recente verslag van 22 december 10.00 uur te lezen en dat ik op het feest heel gezellig met jou gesproken heb en jij je verhaal over de terugreis aan mij hebt verteld, zonder ook maar even op te merken, dat je toch al een en ander in het nieuwe verslag had weergegeven.
Dat is professioneel !!! en dat hoort bij een kanjer.
Lieve Rieneke het was heel fijn om jou weer gezien en gehoord te hebben.
Wij wensen jou het allerbeste en heel veel sterkte en moed bij de zorg voor de
kinderen, waar niemand m.u.v. de zorginstelling, meer naar omkijkt.
Ik ben er van overtuigd, dat na afloop jou voldoening ontzettend groot zal zijn.
Rieneke wij zijn ontzettend trots op jou , naar ons gevoel kan er geen Opa en Oma
bestaan die trotser op hun GROOT kleinkind zijn dan wij.
Liefs Opa de Beer
-
28 December 2012 - 14:45
Puck:
en nou ben je alweer in Amerika......... (ikleesje blog een beetje laat (niet dat ik alles niet al gehoort hat))
succes met je uotreach!!
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
